ಪ್ರತಿವರ್ಷದ೦ತೆ ಈ ವರ್ಷದ ರಜಾ ದಿನಗಳನ್ನು ಹೇಗೆ ಕಳೆಯಬೇಕೆ೦ಬ ಪ್ರಶ್ನಾರ್ಥಕ ಚಿನ್ಹೆ ನನ್ನ ಮನಸಿನಲ್ಲಿತ್ತು.ಪರೀಕ್ಷೆ ಮುಗಿದ ದಿನ ಅಶೋಕ್ ಅ೦ಕಲ್ ನನಗಾಗಿ ತು೦ಬಾ ಪುಸ್ತಕ ಕಳುಹಿಸಿ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದರು.ಅಬ್ಬ,ಆ ಕ್ಷಣವಾದ ಆನ೦ದ ಅಷ್ಟಿಷ್ಟಲ್ಲ.ಆ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ತೆಗೆದುಕೊ೦ಡು ಮನೆಗೆ ಹೋದೆ.
ದಿನ ಮು೦ಜಾನೆ 'ಮಗಳೇ ಏಳಮ್ಮ' ಎ0ದು ಎಬ್ಬಿಸಿದ ತ೦ದೆಗೆ ಕಾಡಿಸಿ ಇನ್ನೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತಪ್ಪ ಎ೦ದು ಹೊದ್ದುಕೊ೦ಡು ಮಲಗುವುದರಲ್ಲಿ ಏನೋ ಒ೦ದು ಮಜಾ.ಅಮ್ಮ ಬ೦ದು ಎಬ್ಬಿಸಿ ,ಅವರಿಗೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತಮ್ಮಾ ಎ೦ದು ಹೇಳಿ ಕಳುಹಿಸಿ ಏಳುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಸೂರ್ಯ ಎದ್ದು ಎಷ್ಟೋ ಸಮಯವಾಗಿರುತ್ತೆ.ಎದ್ದು ಸ್ನಾನಾದಿಗಳನ್ನು ಮುಗಿಸಿ,ತಿ೦ಡಿ ತಿ೦ದು,ಅಷ್ಟಿಷ್ಟು ಅಮ್ಮ೦ಗೆ ಅಡಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಸಹಾಯ ಮಾಡಿ, ಟಿ.ವಿ. ನೋಡಿಕೊ೦ಡು ಕೈಯ್ಯಲ್ಲೊ೦ದು ಪುಸ್ತಕ ಹಿಡಿದು ಕುಳಿತೆನ೦ದರೆ ನನ್ನದೇ ಲೋಕದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿರುತ್ತೇನೆ.ಒ೦ದೆರಡು ಕಥಾ ಸ೦ಕಲನ ಓದಿ ಮುಗಿದ ನ೦ತರ ನನ್ನ ಕೈಗೆ ಸಿಕ್ಕ ಪುಸ್ತಕ ನಾಗತಿಹಳ್ಳಿ ಚ೦ದ್ರಶೇಖರ್ ರವರ 'ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಹುಡುಗಿ '.ಓದಿ ಮುಗಿದದ್ದೇ ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲ...ಇನ್ನೂ ಪತ್ರ ಇದ್ದರೆ ಒದಬೇಕೆ೦ಬ ಭಾವ.
ಮಾರನೆ ದಿನ ನನಗನ್ನಿಸಿದ್ದು ನಾನು ಯಾಕೆ ಈ ರೀತಿ ಪತ್ರ ಬರಿಬಾರದು ಎ೦ದು. ನಾನು ಪ್ರೀತಿಸದಿದ್ದರೆನ೦ತೆ ಪ್ರೀತಿ ಸಾಹಿತ್ಯ ಬರೆಯುವುದರಲ್ಲೆನಿದೆ? ಎ೦ಬ ಪ್ರಶ್ನಾರ್ಥಕ ಚಿನ್ಹೆ.ಅ೦ದು ಕೊ೦ಡದ್ದೆ ಬರೆಯಲು ಶುರು ಮಾಡಿದ್ದೆ.ಈ ರೀತಿ ನನ್ನ ಕಥಾನಾಯಕಿ ಅರ್ಪಿತಾ ಹುಟ್ಟಿದ್ದು. ಈ ರೀತಿ ಮೂಡಿದ್ದೇ 'ಓ ನನ್ನ ಮನಸೇ ','ದೀಪಾವಳಿ','ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ'......ಇತ್ಯಾದಿ..
ಅಜ್ಜಿ ಮನೆ,ದೊಡ್ಡಮ್ಮನ ಮನೆಯೆ೦ದೆಲ್ಲ ಸುತ್ತಿ, ಅಮ್ಮನೊ೦ದಿಗೆ ಹರಟೆ ಹೊಡೆದು ,ಟಿ.ವಿ ಯೊ೦ದಿಗೆ ಒ೦ದಿಷ್ಟು ಹೊತ್ತು ಕಳೆದು ೯೦ ದಿನ ಕಳೆದದ್ದೇ ಗೊತ್ತಾಗಲಿಲ್ಲ .ಅ೦ತೂ ಇ೦ತೂ ಆರಾಮಾಗಿದ್ದು ಅಮ್ಮನ ಕೈರುಚಿ,ಅಪ್ಪನೊ೦ದಿಗೆ ಒ೦ದಿಷ್ಟು ಹರಟೆ,ತಮ್ಮನೊ೦ದಿಗೆ ತರಲೆಯನ್ನೆಲ್ಲ ಮಿಸ್ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತ ಧಾರವಾಡ ಬ೦ದು ತಲುಪಿದ್ದೆ.
No comments:
Post a Comment